- vekâlet
- 1) уст. министе́рство2) замести́тельство
vekâlet etmek — замеща́ть (по службе)
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
vekâlet
Смотреть что такое "vekâlet" в других словарях:
vekâlet — is., Ar. vekālet 1) Vekillik İtimat edilir, kanundan, hukuktan anlar birisine umumi vekâlet vereceğim. A. Gündüz 2) esk. Bakanlık Her vekâlet ya iki odadır ya üç; her odada ya beş gaz sandığından masa vardır ya on... A. Gündüz Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
vekâlet — (A.) [ ﺖﻝﺎﮐو ] 1. vekillik. 2. bakanlık. 3. avukatlık … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
VEKÂLET — Vekillik. Birisinin nâmına iş görme. Kendi nâmına hareket etme salâhiyetini başkasına verme. Nezâret, bakanlık. * Vekilin vazife gördüğü bina … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
vekâlet ücreti — is., huk. Vekâletname çıkarılırken ödenen ücret … Çağatay Osmanlı Sözlük
vekâlet etmek — birinin yerine bakmak, görevini üstlenmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
vekalet sözleşmesi — kişinin, bedelli veya bedelsiz olarak, bir işi yürütmeyi veya yerine getirmeyi başkası adına üstlendiği sözleşme … Hukuk Sözlüğü
naiplik — vekâlet … Hukuk Sözlüğü
MEVKÛL — (Vekâlet. den) Bir vekile emanet edilen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜMESSİL — Vekâlet eden. Bir şahsı bir topluluğu veya şahs ı mâneviyi temsil eden. * Benzeten. * Kitap bastıran. * Vekil. * Rol temsil eden. Aktör … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
vekil — vekalet sözleşmesi gereği, müvekkil tarafından ve onun adına işlem yapmakla yetkilendirilen kişi … Hukuk Sözlüğü
bakanlık — is., ğı 1) Bakan olma durumu, vekillik, nezaret, vekâlet 2) Bakanın yönetimi altındaki kuruluşların bütünü, nezaret, vekâlet 3) Bu kuruluşların bulunduğu yer Birleşik Sözler başbakanlık … Çağatay Osmanlı Sözlük
